Maður getur ekki verið heppinn alltaf

Fór með Súkkuna í skoðun. Alltaf smá taugatitringur þegar maður situr á kaffistofuni og horfir á gaurinn þjösnast á henni... skyldi hún sleppa? Skyldi ég þurfa að punga út einhverjum tíuþúsundköllum í nýtt púst? Nýja dempara? *svitn*

Slapp án athugasemda í fyrra en var ekki eins heppin þetta árið. Það er ljóst að ég neyðist til að verlsa nýja peru í annað parkljósið að framan.

Frjáls framlög vel þegin.

Myndir...

Nokkrar haustmyndir komnar í albúmið hér til hægri -->>

Í skólanum, í skólanum...

er skemmtilegt... og skrýtið, og scary, og spennandi, og stressandi að veeraaa.

Þriðji dagurinn í dag og ég sit hér inni í kaffiteríu í Þjóðarbókhlöðunni... sem ég hef bæ ðe vei aldrei áður stigið fæti inná. Sit og skrifa og hleð tölvuna fyrir næsta tíma. Háskólalífið einkennist mjög af ráfandi fólki í leit að innstungum til að hlaða lappana sína, enda flestir búnir að leggja stílabækurnar á hilluna, þó þær sjáist alveg ennþá. Ég passa mig allavega á því að hafa eina slíka í töskunni ef einhverjir tæknilegir örðugleikar skyldu poppa upp.

Á þessum þremur dögum hefur mér tekist að koma mér upp vöðvabólgu (held hún hafi reyndar byrjað á sunnudaginn). Mig grunar líka að ég sé að læra meira en gengur og gerist. Ætla að glósa uppúr lesbókunum og enda á því að þýða heilu kaflana. Svo lærir maður á þetta og verður smám saman skipulagðari; lærir ekkert fyrstu vikurnar og svo allt á þremur vikum fyrir próf :Þ